Bir varmış bir yokmuş diyerek Afrika’nın güneyinde
başlıyor kitabımız. Kendi siyah, gözleri siyah bir kralı var bu ülkenin. Kralın adı
MABULA. Neşesi ve mutluluğu ile dikkat çeken kral Mabula’ya herkes ‘CABULA
MABULA’ diyor. Çünkü ‘Cabula’ onların dilinde ‘mutlu’ anlamına geliyor.
Cabula Mabula’nın mutluluğuna kahkahaları eşlik
ediyor. Mutlaka mutlu olacak bir şey buluyor. Ve mutluluğuna eşlik eden ormanın
her yerinde çınlayan bir kahkahası oluyor. Bir de büyücü Mureva var; mutsuz,
gülmeyi bilmeyen ve kahkaha sesinden rahatsız olan bir büyücü bu. Kahkahası
olanları kıskanan…
Bu mutsuz büyücü herkesin özellikle de Cabula
Mabula’nın mutsuz olması için, bir gün bitkiler toplayıp ormana dumanlar
yayıyor. Bu duman ormandaki tüm renkleri alıp rengarenk bir duman haline
dönüyor. Bu renkli dumanı bir sandığa kapatıp sandığın üzerine oturuyor büyücü.
Bu olaydan sonra ormanda tek bir renk bile kalmıyor.
Büyücünün bu hainliğini bir tek leylek görüyor.
Arkadaşı kertenkele ile birlikte renkleri kurtarmak için plan yapıyorlar. Ve
tabi ki her masal da olduğu gibi mutlu sonla bitiyor kitabımız.
Yazar: Serpil Ural
Resimleyen: Serpil Ural
Yayınevi: Kök Yayıncılık
fikir oldu benim için not aldım
YanıtlaSil