Aslında tilki Konrad’ın
niyeti anne ördeği yakalamaktı ve az kalsın bunu başarıyordu da. Ama anne
ördek, tilkinin geldiğini duyunca yumurtasını geride bırakıp kaçmak zorunda
kalmıştı. Konrad yumurtayı dikkatle eve kadar taşıdı. Karnı çok açtı ve
yumurtayı sahanda pişirip bir güzel yiyecekti. Ama eve vardığında, önce
yumurtanın kabuğu çatladı sonra içinden bir civciv çıktı... Önce küçük civcivin
babası oldu. Sonra civciv büyüdü ve güzel bir ördek hayatlarına dahil oldu.
Ardından büyükbaba, büyük büyük baba daha da büyük büyük büyük baba oldu yaşlı
tilki Konrad.
"Ben
yumurtadan çocuk istemiyorum, "diye söze karıştı Emma. "Ördek annesi
olmak istiyorum, yumurta annesi değil!"
Konrad
gülümsedi: "Zaten ördek annesisin! Bu yumurtaların içinde ördek
çocuklarınız var!"
"Bunların
içinde mi?" dedi Lorenz katılarak. "Bunlara ördek sığmaz ki."
Emma
başını sallayarak onayladı. Ama Konrad'ın bildiğinden şaşmaya niyeti yoktu.
"İster
inanın ister inanmayın, yumurtaların içinde çocuklarınız var!"
"Niye
açıp bakmıyoruz ki?" dedi Lorenz.
Emma
ona hak verdi: "Bir çekiç bulup çocukları serbest bırakalım."
Konrad
derin derin iç geçirdi. "Beni dinleyin. Eğer onları yumurtalarından şimdi
çıkartırsanız her şey bozulur. Çocuklarınızın kabuğun koruyuculuğuna ihtiyacı
var. Hızlı büyümeleri için onları sıcak tutmalıyız. En iyisi üzerlerine
oturalım."
Buna
Emma bile güldü. "Yumurtaların üzerine oturamayız," dedi iyi niyetle.
"Yoksa balçıktan başka bir şey elde edemeyiz."
Kitap Adı: Benim
Bütün Ördeklerim
Yazar: Christian Duda
Resimleyen: Julia
Friese
Çevirmen: Bahar Siber
Sayfa Sayısı: 56
Yayınevi: İletişim
Yayıncılık
Yorumlar
Yorum Gönder