KİTAP YAYINLAMAYA ALTERNATİF ÇÖZÜM

Gökçeada'dayken yazamadım. Bir cümleyi bırak bir kelime bile. Olmadı. Yazamadım. Ama sonrasında yazılacak bir sürü hikaye ve anı topladım.Bol bol fotoğraf çektim. Bol bol hikaye dinledim adada yaşayan Rumlardan, Türklerden. Gökçeada'daki merkez parkın soluna kendi kitap tezgahını kuran fotoğraftaki yazar da bu hikayelerden bir tanesi. Neden bunu paylaşıyorum? Birincisi tezgahın önüne yazdığı yazı çok samimi geldi. Okurken yüzümde bir tebessüm canlandı. Yaptığı işi ne kadar da çok seviyor diye düşündüm. İkincisi turistik yazlık yerlerde genelde inci, boncuk,magnet, yöresel ürün tezgahlarını görmeye alışkın olan bünyem kitap tezgahı görünce sevinçli bir şaşkınlık yaşadı. Üçüncüsü hayatımda ilk kez fuar ve imza günleri dışında bir yazarın kendi kitaplarının başında durduğunu görmek içimdeki evlat ( kitap) sevgisini coşturdu. Kaç oldu? Ha, dördüncüsü yazarın kılık kıyafetindeki doğallığı makyajını yapmadan podyuma çıkması ohh be benim gibiler de varmış dedirtti. Ayağında şort, sandalet kafasında kasket. Gerçi yaz günü başka ne giyilir ki? Sonra ayaklarım tezgaha yürüdü. Dilim sohbete başladı. Yazarın ilk kitabı bir yayın evinden çıkmış. Kısa süre sonra yayın evinden ikram edilen maddi ve manevi darbeler nedeniyle sonraki kitaplarını matbaada kendi imkanlarıyla bastırmış. Her bir kitabı için bandrol almış. Çok uzun sürmüş yolculuğu, emek vermiş, çok yorulmuş hiç vazgeçmemiş. Gökçeada'da ulaşabildiği kadar insana satıyormuş kitaplarını. Ne tuhaftır ki en çok kışın satış oluyormuş. Yazları seyrekmiş. Çok satanlara girme hedefi olmamış. Eşe dosta veriyormuş kitaplarını.
Yazmaya tutkuyla bağlanmış bir kere, kopmaya da niyeti yokmuş. Ha bu arada yarın bir gün kitabım çıkar da beni de sokakta böyle bir tezgahın arkasında görürseniz şaşırmayın. Büyük ihtimalle ben makyajlı olurum