Herkese merhaba, anneler günü için hazırladığım çocuk kitabı inceleme metnim Yazıyorum Çocuk Dergisi'nde yayınlandı. Anneler gününe yetişmedi ama olsun; nasılsa bir gün değil her gün anneler günü benim için. Memo ve Ay resimli çocuk kitabını çaocuk edebiyatı ve dil bilimsel anlamda incelemeye çalıştım. Metnin içine bir de çocuk anımı ekledim. Biraz benim çocukluğum biraz kitap derken ortaya sıcacık bir yazı çıktı. Tadımlık birkaç satırı aşağıda sizinle paylaşıyorum. Metnin tamamını okumak için aşağıdaki linki tıklayabilirsiniz.
https://www.yaziyorumcocuk.net/kitap/gokteki-ay-tam-ona-gore-bir-hediye-meryem-ermeydan_669
''Hediye vermek bir nevi sevgimizin göstergesidir. Pahalı, ışıltılı paketlerde, el yapımı, bir şarkı, bazen sadece iki sözcük vb. çeşit çeşit hediyeler vardır. Hediye vereceğimiz kişi annemiz olunca onun için en güzelini, ona en çok yakışanı hediye etmek isteriz. Bugün ben de yıllar öncesinden anneme layık bir hediye bulmama dair bir anımı paylaşıyorum sizlerle.
İlkokul çağları… 2. ya da 3. Sınıfa gidiyor olmalıyım. Ilık bir bahar, güneşli bir Pazar sabahı; anneler günü. Okullar kapalı, cebimde harçlık yok. Gün bitmeden anneme layık bir hediye verebilmek için etrafıma bakınıyorum. Bir kaşif gözüyle henüz keşfedilmemiş bir hediye arıyorum. Çocukluğumun en çok geçtiği yere, portakal bahçemize gidiyorum. Elimde küçük, çizgili bir defter ve ucu yeni açılmış bir kurşun kalem. Otların üzerine oturup sırtımı bir ağaca yaslıyorum. Şiir yazıyorum anneme çiçekli, bahçeli... Derken sessiz bir yaprak düşüyor defterimin sayfasına. Yaprağı alıyorum elime, incelemeye başlıyorum. Sıradan bir düşüş değil bu, sıradan bir yaprak hiç değil, hissediyorum. İçimden bir ses güneşe tut yaprağı diyor. Tutuyorum. Yaprağın üzerinde sadece güneşe tutulduğunda fark edilen bir kalp görüyorum.''
Yorumlar
Yorum Gönder