Meryem Ermeydan

  Yalnızlık ve Dostluğun En Tatlı Buluşması: Post-it’ler Aracılığıyla Kurulan Sessiz Bağlar Kapının altından sızan sarı bir kâğıt… Üzerinde kocaman, iki kelime: “Evde yokum.” İlk bakışta sıradan bir not gibi görünen bu not aslında bir hikâyenin başladığını haber veriyor okuruna. Tina Vallès’in yazdığı “bay evde yokum'un post-it” leri kitabı, bu küçük kâğıt parçasıyla başlıyor. Bizi sessiz ve derin bir dostluğun hikayesiyle baş başa bırakıyor. Her sayfada, birkaç kelimeden oluşan bir post-it’in bile iki insanı birbirine nasıl yaklaştırabileceğini, kırık kalplerin nasıl onarılabileceğini hissettiriyor.   Vallès’in dili, bir çocuk okuyucunun kolayca anlayabileceği kadar yalın, bir yetişkinin kalbine dokunacak kadar da derin ifadeler içeriyor. Cümleler kısa ve doğal bir ritme sahip. Aralarda beliren ince mizah ögeleri, hikâyenin melankolisini yumuşatıyor. Post-it’lerle kurulan dünya Kitabın omurgasını, Clàudia ile Bay Nohisoc arasında gidip gelen bu küçük notlar ...